Celtic Happening in’t Ey op 20 maart 2010

Folkclub ’t Ey in Belsele is altijd wel te vinden voor fijne initiatieven en dus organiseerden ze enkele dagen na de oficiële Saint-Patricksday een ‘Irish and Celtic Day’. Het was een fijne dag die ’t Ey samen met de Vereniging van Ierland Vrienden in elkaar had gestoken.

Op de speelplaats was een Keltische markt en een Ierse pub opgesteld. Op mijn vraag aan de voorzitter van deze vereniging of het wel verstandig zou zijn dat ik na het nemen van Perdolan appelcider zou drinken, antwoordde hij spontaan dat whiskey een goed alternatief kon zijn en gaf hij me daarbij meteen een uitleg over alle Keltische feestdagen. Binnen werden we vanaf ’s middags, volgens het MTV-principe zoals Dirk Van der Speeten het noemde, verwend met concertjes van 3 kwartier van talentvolle keltisch geïnspireerde artiesten.

Het begon met Daou, een beginnende groep met Gunnar Van Hove (fluiten), Jeroen Knapen (gitaar), Marieke Van Malderen (zang) en Bjorn Van Hove als gastviolist. Je hoorde en voelde dat deze groep vrienden met veel liefde voor hun muziek en voor elkaar op het podium stonden. Een hele fijne opener.

Het optreden van Lakshmi paste perfect in deze Keltische dag. Laksmi is een klassiek geschoolde jongedame uit het Waasland met een groot hart voor Keltische, Ierse en Bretoense muziek. Ze bracht voor een mix van instrumentale nummers en ballades begeleid op harp. ‘Er waren twee coningskinderen’ , ‘She moved through the fair’ (a capella) en een aantal mooie eigen composities en liederen passeerden de revue. Het publiek was muisstil en Laksmi kreeg luid applaus. Het plaatje paste perfect: een langharige dame met lang kleed, een loepzuivere sopraanstem en een mooi Engels accent die zichzelf begeleidt op harp. Zeer veelbelovend en talentvol en zeker in het oog te houden! Een kleine tip om het nog perfecter te maken: denk vooraf goed na over je bindteksten: een concert beginnen met: “Het is leuk om eens een job dichtbij huis te mogen doen” doet mij als luisteraar een beetje afkicken, ik voel niet graag dat muzikanten hun muziek als ‘een job’ beschouwen. Maar verder, zeer goed gedaan!

Daarna was er het Sara Salvérius project. Sara is een jonge muzikante die o.m. meespeelt bij Transpiradansa! Voor haar studies aan het conservatorium van Gent onderzocht ze de versieringen in de Ierse muziek op de verschillende accordeonklavieren. Dit resulteerde in een muzikaal eindproject waarin ze traditionele Ierse melodieën speelde, samen met haar begeleider Jeroen Geerinck en Wouter Vandenabeele. Als jonge, ietwat verlegen jongedame, is het niet evident om je recht te houden tussen twee klassebakken als Wouter en Jeroen, maar Sara deed dat goed en de Ierse melodieën (gigs en reels, maar ook gavottes en polkas) stoven eruit dat het een lieve lust was, la kwamen we niet veel meer te weten over de achtergornden van de muziek. Ook voor Sara een tip: dit is jouw project, zorg dat jij vooraan i.p.v. achteraan op het podium zit en bereid je bindteksten voor, vertel wat over je project en die bewuste accordeonversieringen. Cijfer je niet weg tegenover je begeleiders, hoe geweldig en lief ze ook voor je zijn (want dat waren ze). In dit project ben jij de frontvrouw, neem deze kans om deze rol te leren opnemen.

En dan was er ook nog de Ierse, in Nederland wonende, singersongwriter Martin Hutchinson die met gitaar een reeks mooie en persoonlijke liederen bracht. Ook zijn doortocht werd door ‘de Ierlandvrienden’ zeker gesmaakt.

Verder op de avond waren er ook nog Paddy Murphy’s Wife, een Ierse zangjam en Baleynbal met Green Jacket en de dansers van Flandrach, maar daarover mag iemand anders verslag uitbrengen, want toen was ik alweer op weg naar een volgend muzikaal avontuur.

Bedankt Ey en Ierse Vrienden om zo’n fijne dag in elkaar te steken!

Met foto’s van Michel Stuyts