Concertverslag Coope, Boyes & Simpson in ’t Ey

Veel Vlaamse koorzangers hebben meerstemmig hun nummers gezongen zonder ooit van hen te hebben gehoord. Toevallig zag ik vandaag in één van de koortjes waarin ik meezing een partituur van het nummer ‘Lay Me Low’ door Coops, Boyle and Simson. Een vriend van me heeft het steevast over Boyes, Coope and Simpson. Maar op het podium staan ze in slagorde van links naar rechts: Boyes, Simpson and Coope.

Dus nu, voor eens en voor altijd:  Barry Coope, Jim Boyes en Lester Simpson vormen sinds de jaren 90 het Engelse trio Coope, Boyes and Simpson. Ze zingen Engelse traditionele en zelfgeschreven liederen. Ook covers van hedendaagse songschrijvers als John Tams krijgen de eer door hen driestemmig te worden bewerkt. Het meest bekend is het trio in Vlaanderen via de vredesconcerten in Passendale, waar de heren meerdere indrukwekkende concerten gaven. De CD ‘Passchendaele Suite’ van Coope, Boyes and Simpson samen met het Waalse Pantha Rei is een echte aanrader voor wie hen wil leren kennen.

Vorige zondag traden CBS op in Belsele in een eivol Ey. Het was een fijn weerzien, want de heren waren daar al vaker, al dan niet in trio, over de vloer geweest. OpperEy Dirk Van der Speeten bekende zelfs dat hij Jim Boyes bij zijn eerste optreden in’t Eynde nog op het podium heeft moeten duwen. De drie heren voelden zich thuis in ’t Ey en dus werd er tussen de nummers door heel wat verteld.

Zo leerden we van Barry Coope dat hij weer terug hoger kan zingen sinds hij gestopt is met roken. Dit werd meteen bewezen in de prachtig driestemmig gezongen traditional ‘Ten thousand miles’.

CBS staat voor muziek met inhoud, vaak protestliederen. Al voegden de heren daar fijntjes aan toe dat ze niet ‘old, cynical and grumpy’ zijn.

Over Lester Simpson kwamen we te weten dat hij zeeman is en dat bijna al zijn zelfgeschreven nummers over de zee gaan. Het bekendste is wellicht zijn eigen Polly on the Shore, dat o.a. door Laïs werd gecoverd. Jim Boyes en Barry Coope zijn daardoor verplicht hun songschrijfinspiratie overal behalve in de zee te gaan zoeken.

De heren treden geregeld op in Vlaanderen en toonden dat ze al een mondje Vlaams spreken. Vooral biernamen gaan hen goed af. Daartegenover staat dat onze Vlaamse sch-klank voor hen onmogelijk uit te spreken is. Ik kan alleen maar toejuichen dat het beste bier volgens hen dat van mijn geboortedorp is: trippel van Westmalle.

Tussen het babbelen door werd er ook gezongen. En hoe. Oudere bekende nummers uit hun repertoire wisselden vlot af met nummers die binnenkort op hun nieuwe CD zullen verschijnen. Meestal zingen de heren driestemmig: Barry Coope en Lester Simpson duelleren vlot in de hoogte, Jim Boyes zorgt voor een heerlijke, diepe, dragende basstem. In’t Ey klonk de basstem naar mijn zin iets te stil door de geluidsboxen, maar da’s misschien een kwestie van smaak. In de auto achteraf beslisten we dat Lester Simpson de best geschoolde stem heeft en Barry Coope de mooiste. CBS zijn ontzettend goed op elkaar ingezongen, hun stemmen klinken zelfzeker en loepzuiver. Als de heren unisono dezelfde melodie zingen, dan versmelten de 3 stemmen helemaal tot 1 stem.

Als bisnummers kregen we de Passendaele-nummers ‘Standing in Line’ en ‘Only Remembered’ cadeau. Als de gruwel van de eerste wereldoorlog zich vermengt met de schoonheid van Coope, Boyes en Simpson, dan geeft dat een vreemd soort droevig kippenvel…

Buiten was het herfst en binnen in’t Ey was het warm en sfeervol. Het was genieten. Zo mogen er nog zondagnamiddagen komen…

http://www.youtube.com/watch?v=W3NKnPsKZ0k

http://www.youtube.com/watch?v=wEbM-gj6Egw&feature=related